تبار
غلامعلی بایندر فرزند دوم علیاکبر بایندر که سال ۱۲۷۷خورشیدی در تهران متولد گردید، او اصالتا اهل شهر بیجار بود.[۲].[۳][۴] پدرش علیاکبر بایندر ملقب به دبیر دربار از سران طایفه بایندر بیجارگروس بود. جد غلامعلی بایندر (لطفعلیخان) چهار پسر داشت، علیاشرف خان معروف به امیرمعزز گروسی، علیاکبر خان، قاسمسلطان و فتحعلیخان، علیاکبر بایندر هم صاحب چهار پسر به نامهای غلامعلی، غلامحسین، نصرالله و یدالله بایندربود. [۵]
تحصیلات[ویرایش]
وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رسانده و سال ۱۲۹۹ از مدرسه نظام مشیرالدوله با درجه ستواندومی فارغالتحصیل شد. غلامعلی بایندر در مدرسهٔ نظام مشیرالدوله، در دانشکدهٔ توپخانهٔ پواتیه و فونتن بلو و دانشگاه جنگ پاریس و نیروی دریائی ایتالیا تحصیلات نظامی را به پایان رساند.
افتخارات
وی در ۱۳۰۱ در جنگ با اسماعیل آقا سیمیتقو مشارکت نمود و به خاطر رشادت و فداکاری در نبرد شکریازی، نشان ذوالفقار که عالیترین نشان نظامی ایران بود را دریافت کرد.
وی از سال ۱۳۱۰ فرماندهٔ نیروی دریائی شاهنشاهی ایران شد.
اظهارات بایندر در جزیرهٔ تنب بزرگ
به دنبال شکست مذاکرات ایران و انگلیس دربارهٔ بازپسگیری جزایر سهگانهٔ ایران، مقامات دولتی و نظامی ایران در سالهای ۱۹۳۳ و ۱۹۳۴ میلادی از جزایر تنب دیدار کردند. دراین بازدیدها دریادار «بایندر» فرماندهِ وقت نیروی دریایی ارتش ایران پس از گفتگو با ساکنان جزیره به مقامات نظامی بریتانیا اظهار داشت که جزیرههای تنب و ابوموسی، بخشی از سرزمین ایران است.[۶]
غائلهٔ شهریور ۱۳۲۰
در این روز، دریادار غلامعلی بایندر فرمانده نیروی دریایی جنوب، در بازگشت از آبادان با گلولههای ناو انگلیسی روبرو شد. ناوچههای غافلگیرشده غرق شدند. گروهی از افسران و ناویها کشته شدند.
دریادار بایندر، همراه با سروان مکرینژاد، برای چارهاندیشی و آمادهباش به ستاد نیروی دریایی جنوب، به سوی خرمشهر به راه افتادند ولی پیش از آن که به خرمشهر برسند، با آتش ناگهانی مسلسلهای انگلیسی از پای درآمدند.
پس از مرگ درجهٔ او به دریابانی ارتقا یافت و یکی از ناوشکنهای نیروی دریایی به یاد او نامگذاری شده است.
کتاب
وی دارای آثار متعددی از جمله کتابی به نام خلیج فارس میباشد.[نیازمند منبع]
جستارهای وابسته
- اشغال ایران در جنگ جهانی دوم
- یدالله بایندر، برادر دریابان غلامعلی بایندر که به فاصله یک روز از برادر، در بندر انزلی، در مقابل نیروهای شوروی مقاومت کرد و کشته شد .
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: